๐ เหาคืออะไร
 
     เหาเป็นแมลงสีออกเทาๆ ขนาดยาว 3-4 มิลลิเมตร กินขี้ไคลบนหนังศรีษะคน เป็นอาหาร เหาตัวเมียมีอายุประมาณ 1 เดือน จะไข่ที่โคลนผมประมาณ 7-10 ฟอง ต่อวัน ไข่จะเห็นเป็นตุ่มสีขาวติดแน่นอยู่กับผม หลังจากนั้น 1 สัปดาห์ เหาออกไข่ ไข่ที่ไม่มีเหาแล้วจะยังคงติดแน่นอยู่กับผม เมื่อผมงอกยาวขึ้นไข่ก็จะเลื่อนตามไปด้วย

๐ เหาติดอย่างไร

     เหาไม่สามารถกระโดดหรือบินจากคนหนึ่งไปอีกคนหนึ่ง แต่ติดต่อทางสัมผัส ใกล้ชิด เช่น เด็กที่เล่นใกล้ชิดกัน การใช้หมวก หวี หูฟัง ผ้าเช็ดตัวร่วมกัน หรือนอน เตียงเดียวกัน

๐ รู้ได้อย่างไรว่าเป็นเหา

    ผู้ป่วยส่วนมากไม่มีอาการผิดปกติ บางคนอาจมีอาการคันเพราะร่างกายเกิดการ ระคายเคืองต่อน้ำลายของเหา

๐ การหาเหาบนหัว

    ตัวเหาพบยากเพราะคลานหลบตามเส้นผมได้ แต่หาไข่เหานั้นพบได้ง่ายกว่า โดยการใช้ "หวีเสนียด" ซึ่งเป็นหวีซี่ถี่ๆ ควรหวีผมด้วยหวีทั่วไปก่อนเพื่อกำจัดสิ่ง สกปรก แล้วค่อยหวีด้วยหวีเสนียด หวีตั้งแต่โคนผมชิดหนังศรีษะจนถึงปลายผม ควรตรวจดูไข่เหาในคนที่รักษาด้วยยาฆ่ารักษาเหาแล้วไม่ได้แปลว่ายังเป็นเหาอยู่ เพราะไข่เหา อาจยังติดผมอยู่เป็นเดือนๆ ทั้งที่ไม่มีตัวแล้ว ควรหวีผมซ้ำอีกทุก 3-4 วันเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีเหาแล้วจริงๆ

๐ การรักษาเหา

     วิธีกำจัดเหามีหลายแบบอาจใช้ครีม เจล หวี หรือยากิน ไม่ว่าจะใช้วิธีใด ต้องปฏิบัติตามคำแนะนำของการรักษาวิธีนั้นๆ อย่างเคร่งครัดในเด็กอายุน้อยกว่า 2 ปี ไม่ควรซื้อยาใช้เอง ควรปรึกษาแพทย์

1. ยาฆ่าแมลงทำพิเศษเพื่อฆ่าเหาบนศรีษะ มีทั้งในรูปครีม เจล หรือโลชั่น ห้ามซื้อ     ยาฆ่าแมลงตามท้องตลาดใส่เอง คนละชนิดกันใช้ไม่ได้นะคะ ทำตามคำแนะนำ     เอกสารกำกับยา ส่วนมากต้องสระผมให้สะอาดแล้วใส่ยาหมักไว้ 10 นาที     ล้างออก ยาบางชนิดอาจต้องทิ้งไว้ทั้งคืน ควรจะรักษาซ้ำอีกในสัปดาห์ถัดไป เพื่อ     ฆ่าเหาที่อาจหลงเหลืออยู่หรือเหาตัวอ่อนที่เพิ่งออกจากไข่

 2. การสางผม นิยมใช้ในเด็กอายุต่ำกว่า 2 ปี ซึ่งอายุน้อยเกินกว่าจะใช้ยาฆ่าแมลง
    ได้ โดยทำให้ให้ผมเปียกและใช้สารหล่อลื่น เช่น ครีมนวดผม น้ำมันมะกอก
    สารส้ม ใช้หวีซี่ถี่ๆ หรือหวีเสนียดสางผม ตรวจดูทุกครั้งที่สางว่ายังมีเหาหรือ
    ไข่เหาหรือไม่ สางจนเหาไม่มี ทำซ้ำทุก 3-4 วัน จนครบ 2 สัปดาห์
    ต้องทำต่อถ้ายังพบตัวเหาอยู่

 3. ยากินฆ่าเหา ต้องสั่งโดยแพทย์ ใช้ในผู้ป่วยที่ดื้อต่อการรักษาวิธีอื่น

๐ ลดการแพร่ของเหาได้อย่างไร

    ผู้ใกล้ชิดควรได้รับการตรวจจากผู้ให้บริการสาธารณสุข (เช่น แพทย์ พยาบาล เจ้าหน้าที่อนามัย) เด็กที่เป็นเหาควรหยุดโรงเรียนจนกว่าจะได้รับการรักษา เสื้อผ้า ผ้าปูที่นอน ผ้าเช็ดตัว เครื่องเรือน พรมของผู้ป่วยที่ใช้ภายใน 48 ชั่วโมงก่อนการ รักษาต้องได้รับการซักด้วยน้ำร้อนและอบด้วยความร้อน หรือแยกเอาไว้ 72 ชั่วโมง เนื่องจากเหาไม่สามารถอยู่นอกตัวคนได้นานเกิน 48 ชั่วโมง