หลักการและเหตุผล    

     มาลาเรียหรือไข้จับสั่น เป็นโรคร้ายที่ทำลายทั้งชีวิต และส่งผลกระทบถึงเศรษฐกิจของมนุษย์รวมทั้งเป็นปัญหาสาธารณสุขของประเทศไทยมาช้านานหลายศตวรรษ องค์การอนามัยโลกได้พยายามควบคุมกวาดล้างไข้มาลาเรียมาตั้งแต่ พ.ศ. 2518 แม้ว่าขณะนี้ไข้มาลาเรียหายไปจากหลายประเทศในยุโรป ญี่ปุ่น เกาหลี แต่ก็ยังมีมากในเขตร้อน ปีหนึ่งๆ คนเป็นโรคนี้ประมาณ 300 ล้านคน เสียชีวิตประมาณ 1-2 ล้านคน ส่วนใหญ่เป็นเด็กในทวีปแอฟริกา นับว่ามาลาเรียทำลายชีวิตคนมากกว่าโรคใดๆ ทั้งสิ้น สำหรับในประเทศไทย มาลาเรียเป็นปัญหาสาธารณสุขมาช้านาน  รัฐบาลได้พยายามควบคุมกวาดล้างมาลาเรียมาตั้งแต่องค์การอนามัยโลกแนะนำ  โดยการกำจัดยุงก้นปล่องอันเป็นพาหะของโรค และรักษาให้ยาฆ่าเชื้อมาลาเรียแก่ผู้เป็นโรค  ไข้มาลาเรียได้ลดลงแต่ก็ยังไม่หมด  ยังคงมีมากบริเวณชายแดนด้านตะวันออกติดกับกัมพูชา และชายแดนด้านตะวันตกติดกับพม่า  ในป่าเกือบทั่วประเทศไทยก็ยังมีไข้มาลาเรียอยู่ จังหวัดที่ยังมีไข้มาลาเรียมากได้แก่ ตราด ตาก จันทบุรี กาญจนบุรี ยะลา อุบลราชธานี แม่ฮ่องสอน ปราจีนบุรี เป็นต้น แม้ว่ามาลาเรียเป็นโรคที่รักษาได้ผู้ป่วยจะไม่เสียชีวิต แต่มาลาเรียในประเทศไทยรักษายากกว่าที่อื่น ๆ เพราะเชื้อมาลาเรียชนิดพลาสโมเดียม ฟัลซิพารัมดื้อต่อยาต้านไข้มาลาเรียเกือบทุกชนิด  ดังนั้นหากผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยที่ถูกต้องรวดเร็ว จะทำให้การรักษาได้ผลดี  ผู้ป่วยสามารถกลับไปทำงานได้อย่างเดิมโดยเร็วเป็นผลดีทั้งทางสุขภาพและเศรษฐกิจ

       นอกจากนี้ยังมีการพบผู้ป่วยที่ติดเชื้อลิชมาเนีย  ซึ่งถือว่าเป็นโรคอุบัติใหม่ในประเทศไทย ดังนั้นความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับเชื้อลิชมาเนีย  วิธีการตรวจวินิจฉัย  จึงมีความสำคัญอย่างยิ่งในการรักษาผู้ป่วยด้วยเช่นกัน  ภาควิชาพยาธิโปรโตซัว   จึงได้เล็งเห็นความสำคัญของการตรวจวินิจฉัยเชื้อมาลาเรียและลิชมาเนียในห้องปฏิบัติการว่ามีความสำคัญและจำเป็นอย่างยิ่งต่อผู้ป่วย  จึงได้ดำเนินการจัดโครงการอบรมแก่บุคลากรทางการแพทย์/สาธารณสุขที่เกี่ยวข้อง   เพื่อให้สามารถตรวจวินิจฉัยเชื้อมาลาเรียและรายงานผลได้อย่างถูกต้องแม่นยำและเป็นไปตามหลักสากล ตลอดจนสามารถฝึกฝนจนชำนาญได้   เพื่อเสริมประสิทธิภาพในการทำงานและได้เรียนรู้ถึงหลักการวิธีวินิจฉัยโรคที่ทันสมัย เพื่อเป็นประโยชน์ต่อสุขภาพและคุณภาพชีวิตของคนไทย ซึ่งจะเป็นผลโดยตรงต่อสังคมไทยโดยรวม